آیا عسل می تواند به عنوان یک جایگزین واقعی برای قرص ها باشد؟ برای هزاران سال، مردم از عسل زنبورهای وحشی برای التیام زخم ها یا مبارزه با عفونت ها استفاده می کردند.
دانشمندان سوئدی کشف کرده اند که چرا عسل یک آنتی بیوتیک طبیعی خوب است. محققان گزارش می دهند که زنبورها باکتری های اسید لاکتیک را در معده عسل خود نگه می دارند.
این میکروب ها عسل طبیعی سردشت را حفظ می کنند و همچنین زنبورها را از عوامل بیماری زا محافظت می کنند. انواع عسل مورد استفاده در این مطالعه در آزمایشگاه در برابر همه پاتوژن های آزمایش شده از جمله باکتری های چند مقاوم موثر بودند.
مهم‌تر از همه، باکتری‌ها مانند آنتی‌بیوتیک‌ها با عسل سازگاری پیدا نکردند و مقاومت پیدا نکردند.
پروفسور دکتر با این حال، سیمون، متخصص انکولوژی و عفونی شناسی کودکان، هشدار می دهد که اصطلاح “آنتی بیوتیک طبیعی” می تواند گمراه کننده باشد.
برخلاف آنتی بیوتیک های تولید شده شیمیایی، عسل یک محصول طبیعی است که اثربخشی آن بسته به منشاء و تنوع آن بسیار متفاوت است.
با این وجود، مزایای عسل دارویی (MediHoney™) در مراقبت از زخم به اثبات رسیده است. عسل می تواند به جلوگیری از عفونت زخم کمک کند و بنابراین به طور غیرمستقیم مصرف آنتی بیوتیک ها را کاهش می دهد.
همانطور که پترا فردریش از انجمن زنبورداران آلمان تاکید می کند، عسل به دلیل ترکیبات جداگانه، یک غذای ارزشمند محسوب نمی شود، بلکه به دلیل تنوع و ترکیب آنهاست.
با این وجود، عسل همچنین حاوی اجزای طبیعی خاصی است که اثر آنتی بیوتیکی و نگهدارنده دارد. آنها احتمالاً عمدتاً برای حفظ مواد غذایی ذخیره شده در کندو مانند عسل و گرده استفاده می شوند.
نگهدارنده ها شامل موادی هستند که عمدتاً از گیاهان می آیند و با شهد یا عسلک وارد می شوند. اینها برای مثال متیل گلیوکسال، اسیدهای آلی مختلف و در برخی موارد گلوکز اکسیداز و همچنین موادی هستند که تنها زمانی به وجود می آیند که زنبورها عسل تولید می کنند. این مواد خام شهد و عسلک را با افزودن آنزیم ها به عسل تبدیل می کنند.
